AMT

AMT s. n. (pl. AMTA, dim. AMTŁA)

urząd: Ymjemtȧg ging’ȧ ys amt, bo’ȧ müst’um papjyn derłydikja. ‘Tamtego dnia poszedł do urzędu, bo musiał załatwić sobie papiery (dokumenty).’

Jako członek złożeń amt- oznacza ‘urzędowy’, por. dy amtśpröh ‘język urzędowy, język państwowy’, der amtnoma ‘urzędowe (oficjalne) imię, urzędowa (oficjalna) nazwa’.

Por. też: s’śtȧjeramt ‘urząd skarbowy’.