AT

AT s. f. (pl. ATA) 

1. praca, robota: S’ej dos ȧ büs, ȧ zyty at cy maha, wo mȧ ny höt derłjyt. ‘To pokuta, wykonywać taką pracę, której się nie nauczyło.’ (HM 1930); Cyr at! ‘Do roboty!’

2. trud. wysiłek: Dos köst hefa at. ‘To kosztuje wiele wysiłku.’

3. posada: Har gejt y dy at ym 6 s’mügjys. ‘Idzie do pracy o 6 rano.’

4. dzieło: Mȧj at dedykjy’h y men gycyłikja ełdyn. ‘Swą pracę dedykuję mym świętej pamięci rodzicom.’; Fun ata gyśrejwa fum Klećkowskja-Adam kon’ȧ hefa fur wymysiöeryśa śpröh derwysa. ‘Z prac napisanych przez Adama Kleczkowskiego można się wiele dowiedzieć o języku wilamowskim.’