AWYS

AWYS s. f. (pl. AWYS)

1. groch: Zy ziöeta, do wen dy Wymysiöejyn dy kjyh śjygta, śöta zy awys under dy kjyhjawand ȧj, ȧzu do s’śjygja’ȧ łȧjhter ging. ‘Mówi się, że gdy Wilamowianie przesuwali kościół, nasypali grochu pod ścianę kościoła, żeby łatwiej go było przesunąć.’

2. fasola: Dy łangy awys wehst yn śöta, ȧzu wi dy koüłikjy. ‘Fasola rośnie w strączkach, tak jak groch.’

AWYS w znaczeniu 1. nazywa się też koüłikjy awys, w 2. zaś – łangy awys.

Rzeczownika AWYS używa się zarówno w liczbie pojedynczej, jak i mnogiej: Dy awys wiöe / wün ejweron. ‘Groch był wszędzie.’