BAKA

Hasło po polsku
piec, zrosnąć się, zlepić się, przylepić się
Hasło po wilamowsku
BAKA
Wyjaśnienie/definicja, odmiany, przykłady

 

BAKA v. (imp. sg. BEJK / BAK, pl. BAKT; part. perf. GYBAKA + hon)

praesens

sg.

pl.

1. p.

BAK

BAKA

2. p.

BEKST

BAKT

3. p.

BEKT

BAKT

 

praeteritum

sg.

pl.

1. p.

BÜH / BAKT

BÜHA / BAKTA

2. p.

BÜHST / BAKTST

BÜHT / BAKT

3. p.

BÜH / BAKT

BÜHA / BAKTA

 

1. piec: Zȧjgja Moc / Bejk ȧn płoc / Gej cym Głüha / Śtył ȧn küha / S’ej kȧ mał / S’ej ny nist / Ku cym uwa. ‘Zȧjgja-Mocku / Upiecz placek / Idź do Głuchy / Ukradnij bułkę / Nie ma mąki / Nie ma nic / Chodź do pieca.’ (rymowanka); Jyśter büha zy brut ȧmöł ym mönda – ȧ labela wȧnt zugiöe zejwa kilo. ‘Dawniej chleb pieczono raz w miesiącu – jeden bochenek ważył nawet 7 kilo.’

2. zrosnąć się, zlepić się, przylepić się: Har zyct uf dam śtül śun wifuł śtunda – zu wi wen’ȧ wje zȧjn cünum cügybaka! ‘On siedzi na tym krześle już tyle godzin – tak jakby się do niego przylepił!’

Por. też: oüsbaka ‘wypiec’.

Audio, do odsłuchu wymowy