BȦJHTA (ZIH)

Hasło po polsku
spowiadać (się)
Hasło po wilamowsku
BȦJHTA (ZIH)
Wyjaśnienie/definicja, odmiany, przykłady

 

BȦJHTA (ZIH) v. (imp. sg. BȦJHT, pl. BȦJHT; part. perf. GYBEHT + hon)

praesens

sg.

pl.

1. p.

BȦJHT

BȦJHTA

2. p.

BȦJHTST

BȦJHT

3. p.

BȦJHT

BȦJHTA

 

praeteritum

sg.

pl.

1. p.

BEHT / BȦJHT

BEHTA / BȦJHTA

2. p.

BEHTST / BȦJHTST

BEHT / BȦJHT

3. p.

BEHT / BȦJHT

BEHTA / BȦJHTA


spowiadać (się): Wen dy dih höst gybeht an dy byst łihtyn, konsty gejn cym byryhta. ‘Jeśli się wyspowiadałeś i jesteś trzeźwy, możesz iść do komunii.’ (HM, 1930); S’ej yta kȧ fiöer ny, wo’ȧ mih wje kyna bȧjhta. ‘Nie ma teraz księdza, który by mnie mógł wyspowiadać.’
Audio, do odsłuchu wymowy