BȦJŚPIL

BȦJŚPIL s. n. (pl. BȦJŚPILN, dim. BȦJŚPILIHŁA)

przykład: Wen’ȧ śrȧjwt wymysiöeryś, bynöct’ȧ zyty ferkjycnana wi: cbś. (cym bȧjśpil), ȧzw. (ȧn zu weter), dś. (dank śejn) oba snfw. (s’ej ny fjyr wos). ‘Gdy się pisze po wilamowsku, używa się takich skrótów jak: cbś. (na przykład), ȧzw. (i tak dalej), dś. (dziękuję) albo snfw. (nie ma za co).’; Y Wymysdiöf gyt’s hefa bȧjśpiln fur sakralyśa arhitektür. ‘W Starej Wsi jest wiele przykładów architektury sakralnej.’

Por. też: myt gütum bȧjśpil byfürgejn ‘świecić przykładem’.