BEJZ

BEJZ adj.

1. zły (rozgniewany), źle (gniewnie): Ny bej bejz, oder yhy ho s’gancy giełd ferśpejłt. ‘Nie bądź zły / zła, ale przegrałem/przegrałam całe pieniądze.’; Wen’ȧ kom yn ham, wiöe’ȧ ȧzu bejz, do’ȧ wiöe rut wi ȧ ogykohter krawys. ‘Gdy wrócił do domu, był tak rozgniewany, że był czerwony jak (ugotowany) rak.’

2. zły (niedobry), źle (niedobrze): Jyśter wiöe’s zjyr bejz yr śül. Eta hon dy kyndyn ȧ pȧrȧdiz. ‘Kiedyś w szkole było bardzo źle. Teraz dzieci mają raj.’