BŁȦJN

BŁȦJN v. (imp. sg. BŁȦJ, pl. BŁȦJT; part. perf. GYBŁEJN + zȧjn)

1. (po)zostać, (po)zostawać, trwać: Har krigt ȧn strah ȧn diöh dos ȧ śłag ys hac, ȧn’ȧ błȧ łejgja, wu’ȧ śtind. ‘Przestraszył się i przez to dostał zawału i upadł i leżał, gdzie stał.’; Błȧj dö śtejn, yhy wa bałd nö djyr cyrykkuma. ‘Zostań tu, zaraz po ciebie wrócę.’

2. (rzad.) czasownik posiłkowy, używany do tworzenia strony biernej: Dy hyt błȧjt gyboüyt zȧjt drȧj mönda. ‘Dom jest budowany od trzech miesięcy.’; Yhy wȧ ny, wi’s ej gymaht gybłejn, s’śoüt oder interesantyś oüs. ‘Nie wiem, jak to zostało zrobione, ale wygląda interesująco.’ – więcej nt. tworzenia strony biernej zob. → ZȦJN.

Czasownik BŁȦJN często łączony jest z czasownikami oznaczającymi stan: błȧjn łejgja ‘zostać leżeć’, błȧjn zyca ‘zostać siedzieć’, błȧjn śtejn ‘zostać stać’, błȧjn hengja ‘zostać wisieć’. Konstrukcji tej używa się, żeby podkreślić ciągłość procesu, o którym mowa: Har füł ym ȧn’ȧ błȧ ömahtik ufum njen łejgja, bocȧr wȧjł zy’ȧ ny funda. ‘Przewrócił się i pozostał nieprzytomny (leżąc) na podłodze, aż go znaleziono.’; Ȧ kund yr śül ny oüszyca, ȧ łjyt zih ny, to yta mü’ȧ ȧ jür błȧjn zyca. ‘On nie mógł wysiedzieć w szkole, nie uczył się, to teraz musi powtarzać rok (dosł. musi rok zostać siedzieć).’; Zec dih źe nejder, błȧjźe zyca ȧn ny gej njynt ny! ‘Usadź się, zostań tu (dosł. zostań siedzieć) i nigdzie nie chodź!’