BOL / BAL

BOL / BAL s. f. (pl. BOLN / BALN, dim. BȦLA)

1. piłka: Der hund bawjȧt zih mytum bȧla. ‘Pies bawi / bawił się piłeczką.’; Ony bol kon’ȧ füsbol ny śpejła. ‘Bez piłki nie da się zagrać w piłkę nożną.’

2. balonik: Nönd bym ȧjgang ys tyater śtind ȧ śteł myta baln ȧna śpejłzaha fjy dy kyndyn. ‘Blisko wejścia do teatru stał stragan z balonikami i zabawkami dla dzieci.’

3. bal (przyjęcie): S’wiöe ȧmöł ȧ birgjerbol y Wymysoü / Ȧn yh wiöe ym krȧćum oü / Dy flöta śpejłta, dy fejdła zumta / Ȧn der Hȧla-Jȧśki ufer bozumta. ‘Był pewnego razu bal obywatelski w Wilamowicach / I ja też byłem w karczmie / Flety grały, skrzypce brzęczały / A Hala-Jaśki (grał) na miotle.’

Zob. też: → BAZBOL, → FÜSBOL, →KIÖBBOL, → ZEJBBOL