BÖK

BÖK s. m. (pl. BEK, dat. pl. BEKJA, dim. (m.) BARÜŚ)

1. baran: Dü byst ȧ zyter hałcśtiöekjer bök! ‘Jesteś takim upartym baranem!’

2. (dim.) baranek: Ym usterkjywła mü inda zȧjn der barüś. ‘W koszyczku wielkanocnym zawsze musi być baranek.’

Wyraz BÖK używany jest również do określania samców niektórych innych zwierząt, głównie kozy: Der har fur cejg dos ej der cejgjabök. ‘Samiec kozy to kozioł.’

Zob. też: → ŚÖF