BÜD

BÜD s. f. (pl. BÜDA, dim. BÜDŁA)

1. buda, budka (dla psa): Zełda ȧ hund wönt yta yr büd. ‘Mało który pies mieszka teraz w budzie.’

2. niewielki budynek, często prowizoryczny: Nönd byr boü śtełta zy hefa büda fjy dy atyn uf. ‘Blisko budowy postawiono dużo bud dla pracowników.’

3. pogardliwie o jakimś budynku: Mȧj hyt höt śun ejwer hundyt jür, oder yhy ho di ołdy büd zjyr gan. ‘Mój dom ma już ponad sto lat, ale bardzo lubię tę starą budę.’