BÜJYN

Hasło po polsku
wiercić, borować
Hasło po wilamowsku
BÜJYN
Wyjaśnienie/definicja, odmiany, przykłady

 

BÜJYN v. (imp. sg. BÜJER, pl. BÜJYT; part. perf. GYBÜJYT + hon)

praesens

sg.

pl.

1. p.

BÜJER

BÜJYN

2. p.

BÜJYST

BÜJYT

3. p.

BÜJYT

BÜJYN

 

praeteritum

sg.

pl.

1. p.

BÜJYT

BÜJYTA

2. p.

BÜJYTST

BÜJYT

3. p.

BÜJYT

BÜJYTA


wiercić, borować: Yhy wył ny cym candökter, bo’h ho strah fjym büjyn. ‘Nie chcę do dentysty, bo się boję wiercenia.’

Audio, do odsłuchu wymowy