BYHITA
| Hasło po polsku |
ustrzec, strzec, obronić, bronić
|
||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Hasło po wilamowsku |
BYHITA
|
||||||||||||||||||||||||
| Wyjaśnienie/definicja, odmiany, przykłady |
BYHITA v. (imp. sg. BYHIT, pl. BYHIT; part. perf. BYHÜT + hon)
(u)strzec, (o)bronić: Dos kyndła Jezüs zo oüh byhita / S’fȧld, giöeta, śoün, śtoł ȧn ojer hyta. ‘Dzieciątko Jezus niech was obroni / Pole, ogród, stodołę, chlewy i wasze domy.’ (fragment piosenki Et cy Wȧjnahta); Ym hjewyst mü’ȧ zih fjyn hefikja krankyta byhita. ‘Jesienią trzeba się bronić przed wieloma chorobami.’ Por. też: Göt byhit ‘broń Boże’.
|
||||||||||||||||||||||||
| Audio, do odsłuchu wymowy |
|