BYŚTEJN (ZIH)

Hasło po polsku
wytrwać, wytrzymać, zdać, zdawać, składać się z, ostać się, przetrwać
Hasło po wilamowsku
BYŚTEJN (ZIH)
Wyjaśnienie/definicja, odmiany, przykłady

BYŚTEJN (ZIH) v. (imp. sg. BYŚTEJ, pl. BYŚTEJT; part. perf. BYŚTANDA + hon)

praesens

sg.

pl.

1. p.

BYŚTEJ

BYŚTEJN

2. p.

BYŚTEJST

BYŚTEJT

3. p.

BYŚTEJT

BYŚTEJN

 

praeteritum

sg.

pl.

1. p.

BYŚTIND

BYŚTINDA

2. p.

BYŚTINDST

BYŚTINT

3. p.

BYŚTIND

BYŚTINDA

 

1. wytrwać, wytrzymać: Ym wynter wje’h hesa ȧzu łȧjht ogycün ny byśtejn. ‘Zimą nie wytrzymałbym na zewnątrz tak lekko ubrany.’

2. zda(wa)ć (egzamin, sprawdzian): Yh telefonjy, djyr cy gratüljyn, do dy höst śun oły prifnana byśtanda. ‘Dzwonię, aby pogratulować zdania wszystkich egzaminów.’; Wȧsty, do s’Nüśü śun s’dryty möł ny höt byśtanda ufs fiöepapjyn? ‘Wiesz, że Ania już po raz trzeci nie zdała na prawo jazdy?’

3. składać się z: Zy kuza, do yhta ej łȧjht wi fłejglboü, ȧn derwȧjł byśtejt ȧ fłejgl oü fu piöer tȧln. ‘Mówi się, że coś jest «proste jak budowa cepa», a tymczasem cep też się składa z kilku części’.

4. (z ZIH) ostać się, przetrwać: Nöm krig hon zy hefa łoüt oüsgyzidlt, zełda war höt zih byśtanda. ‘Po wojnie wysiedlono wielu ludzi, mało kto się ostał.’

Audio, do odsłuchu wymowy