CEJN₁

CEJN₁ s. m. (pl. CYN, dim. CEJNŁA)

palec stopy: Dy cyn hon mer y dan śüja ȧzu derfrün – yh mü zy gryhta ym wiöema woser owjema. ‘Palce stóp w tych butach mi tak z(a)marzły – muszę je szybko ogrzać w ciepłej wodzie.’

Formy liczby mnogiej tego rzeczownika (CYN) wymawia się z krótką samogłoską. Krótko wymawia się również połączenie przyimka → CY z formą liczby mnogiej rodzajnika określonego w celowniku (pl. dat.): cyn. Obie te formy różnią się w od formy liczby mnogiej rzeczownika → CON (również zapisywanej jako CYN), która jest wymawiana z długą samogłoską.

W tym znaczeniu używa się również → FYNGJER YM FÜS.