CIN (ZIH)
| Hasło po polsku |
ciągnąć, ciągnąć się
|
||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Hasło po wilamowsku |
CIN (ZIH)
|
||||||||||||||||||||||||
| Wyjaśnienie/definicja, odmiany, przykłady |
CIN (ZIH) v. (imp. sg. CI, pl. CIT; part. perf. GYCÜN + hon)
1. ciągnąć (się): S’kynd ging yn ham ȧn’s cug ȧ śłytła hynderum/ȧnöh. ‘Dziecko szło do domu i ciągnęło za sobą sanki.’; S’Küćłik Jew coügt zih fur Sobieskiego śtrös bocuf dy hylćjadiöfer granc. ‘Kućłikowa rola ciągnie się od ulicy Sobieskiego do granicy z Hecznarowicami.’; S’gykuz cug zih wo ȧmöł łengjer ȧn’s hot kȧ end. ‘Rozmowa coraz bardziej się przeciągała i nie miała końca.’ 2. ciągnąć (o powietrzu): S’coügt zu zjyr fu dam fanster, do’h wa mih ferkiła. ‘Tak ciągnie (wieje) z tego okna, że się przeziębię.’ Por. też: roüscin ‘wyciągnąć’: S’istnjȧt ȧ legend, wo zy ziöet, do dy Wymysiöejyn hon ȧ mönd fum bün roüsgycün. ‘Istnieje legenda, która mówi, że Wilamowianie wyciągnęli księżyc ze studni.’ Zob. też: → ȦJCIN |
||||||||||||||||||||||||
| Audio, do odsłuchu wymowy |
|