CÖKER

CÖKER s. m. (pl. CÖKYN, dim. CÖKELA)

cukier: Nȧ nȧ, ȧ łefeła cöker głyngt, dank śejn. ‘Nie nie, jedna łyżeczka cukru wystarczy, dziękuję.’

Podobnie jak w języku polskim, zdrobnienie od wyrazu CÖKER (tj. s’cökela) oznacza ‘cukierek’: Dy kyndyn asa gan ćekülod ȧn cökela, oder dos bydȧjt ny, do zy zuła jok zisys asa. ‘Dzieci chętnie jedzą czekoladę i cukierki, ale to nie oznacza, że powinny jeść tylko słodycze.’

Por. też: cökerzis ‘słodki jak cukier’.