CY₃

CY₃ conj.

1. spójnik łączący się z czasownikiem w formie bezokolicznika: Priöebjy dos cy enda bocym end śjerpjyn. ‘Spróbuj to skończyć do końca sierpnia.’; Cy bygrȧjfa, wos dy śpröh ej, dos ej ȧner fun grysta problema fur śpröhłjyr. ‘Zrozumienie, czym jest język, to jeden z największych problemów językoznawstwa.’

W niektórych kontekstach spójnik ten odpowiada polskiemu żeby + bezokolicznik: Kymsty cün mer jok cy kuza? ‘Przychodzisz do mnie tylko po to, żeby porozmawiać?’; Har ging diöt jok cy jamyn. ‘On poszedł tam tylko, żeby ponarzekać.’ –  warto zaznaczyć, że w tym znaczeniu CY₃ nie jest pomijany z czasownikami takimi jak → GEJN czy → KUMA, z którymi, w odróżnieniu od innych czasowników właściwych, często się go nie używa: Yhy ku haka. ‘Przychodzę kopać.’; por. Yh priöebjy cy haka. ‘Próbuję kopać.’ – ale: Cy wos kymsty? – Yhy ku cy haka. ‘Po co przychodzisz? – Przychodzę, żeby kopać.’

2. czy (spójnik łączący równorzędne, ale wykluczające się wyrażenia): Wyłsty ȧn banan cy ȧ bjyn? ‘Chcesz banan czy gruszkę?’ – w tym znaczeniu częściej używany jest spójnik → OBA; spójnik CY₃ używany bywa w połączeniu ze spójnikiem → OP – op..., cy...: Zej wöst ny, op’ȧ wułd gejn śłöfa, cy nö bener zyca. ‘Nie wiedziała, czy on chciał iść spać, czy jeszcze u niej siedzieć.’ – częściej używany jest jednak spójnik złożony op..., oba.