DERGEJN (ZIH)

Hasło po polsku
dojść, dotrzeć dokądś idąc, przydać się, dogonić idąc
Hasło po wilamowsku
DERGEJN (ZIH)
Wyjaśnienie/definicja, odmiany, przykłady

DERGEJN (ZIH) v. (imp. sg. DERGEJ, pl. DERGEJT; part. perf. DERGANGA + zȧjn)

praesens

sg.

pl.

1. p.

DERGEJ

DERGEJN

2. p.

DERGEJST

DERGEJT

3. p.

DERGEJT

DERGEJN

 

praeteritum

sg.

pl.

1. p.

DERGING

DERGINGJA

2. p.

DERGINGST

DERGINGT

3. p.

DERGING

DERGINGJA

 

1. dojść, dotrzeć dokądś idąc: Yhy bej śun śwah, yh kon ufȧ rynk ny dergejn. ‘Jestem już zmęczony / zmęczona, nie mogę dojść do rynku.’

2. (z ZIH) przydać się: S’ej ȧ śejny cȧjt, oder der rȧn wje zih dergejn. ‘Jest ładna pogoda, ale przydałby się deszcz.’; Nejm dos, wos zih der dergejt. ‘Weź to, co ci się przyda.’

3. dogonić idąc: Har gejt ȧzu byhend, yhy kon‘ȧ ny dergejn. ‘On tak szybko idzie, nie mogę go dogonić (dorównać mu kroku).’
Audio, do odsłuchu wymowy