DERZEJDER

DERZEJDER conj., adv.

odkąd, od czasu kiedy, od tego czasu: Derzejder ej mȧj bow gyśtiörwa, ga’h mer ny röt. ‘Odkąd zmarła moja żona, nie daję sobie rady.’

Czasem używany bywa w połączeniu z → FU: S’wiöe ju zjyr ȧ kałder wynter, ȧ yhy müst desa łang zyca, do derzȧnk gyfrü’h. Fu derzejder bej’h krank. ‘Była bardzo zimna zima, a ja musiałem długo siedzieć na zewnątrz, to wtedy zmarzłem. Od tego czasu jestem chory.’