| Wyjaśnienie/definicja, odmiany, przykłady |
DRYN (ZIH) v. (imp. sg. DRY, pl. DRYT; part. perf. GYDRYT + hon)
|
praesens
|
sg.
|
pl.
|
|
1. p.
|
DRY
|
DRYN
|
|
2. p.
|
DRYST
|
DRYT
|
|
3. p.
|
DRYT
|
DRYN
|
|
praeteritum
|
sg.
|
pl.
|
|
1. p.
|
DRYT
|
DRYTA
|
|
2. p.
|
DRYTST
|
DRYT
|
|
3. p.
|
DRYT
|
DRYTA
|
1. (za)kręcić (się): Ny dry dy karuzel ȧzu byhend, bo zyst wa’h wjygja! ‘Nie kręć karuzeli tak szybko, bo inaczej zwymiotuję!’; S’dryt zih mer ym hiöet. ‘Kręci mi się w głowie.’
2. kręcić (oszukiwać): Mȧj nökwer dos ej ȧ zyter wełyśer menć, do’ȧ inda mü dryn. ‘Mój sąsiad to taki fałszywy człowiek, który zawsze musi kręcić.’
Por. też: drynik ‘kręcący się; taki, któremu kręci się w głowie’: Yh bej drynik. ‘Kręci mi się w głowie.’
|