DÜN
| Hasło po polsku |
mówić komu przez ty, zwracać się per ty
|
||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Hasło po wilamowsku |
DÜN
|
||||||||||||||||||||||||
| Wyjaśnienie/definicja, odmiany, przykłady |
DÜN v. (imp. sg. DÜ, pl. DÜT; part. perf. GYDÜT + hon)
mówić komu przez ty, zwracać się per ty: Konsty mih dün. ‘Mów mi na ty.’; Jyśter wün dy dinyn dy nejdyśty gyzełśoftłikjy śyht: zy wiöda fu oła gydüt, zugiöe fu kyndyn. ‘Dawniej służący byli najniższą warstwą społeczną: wszyscy mówili im per ty, nawet dzieci.’ Zob. też: → JYN |
||||||||||||||||||||||||
| Audio, do odsłuchu wymowy |
|