FANGA
| Hasło po polsku |
chwycić, złapać, łapać, zaczynać, uniemożliwić złapanie oddechu
|
||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Hasło po wilamowsku |
FANGA
|
||||||||||||||||||||||||
| Wyjaśnienie/definicja, odmiany, przykłady |
FANGA v. (imp. sg. FANG, pl. FANGT; part. perf. GYFANGA + hon)
1. chwycić, (z)łapać: Yhy ho ȧmöł ȧ śłejła ym tȧjh gyfanga. ‘Złapałam raz lina w stawie.’; Zy priöebjyta mih cy fanga, oder yh ȧdkłüf’ȧ. ‘Chcieli mnie złapać, ale uciekłem / uciekłam im.’ 2. uniemożliwić złapanie oddechu: Wi’h gej byhend, to oü miöehysmöł fyngt’s mih. ‘Jak szybko idę, to trudno mi nieraz oddychać.’ 3. zaczynać: Wen’s ej zu ȧjgymaht, to gryht fyngt’s cy rȧnn. ‘Jeśli się tak chmurzy, to zaraz zacznie padać.’ – w tym znaczeniu częściej używa się czasownika → OFANGA. |
||||||||||||||||||||||||
| Audio, do odsłuchu wymowy |
|