FERKIÖEFA (ZIH)

Hasło po polsku
sprzedać się, sprzedać
Hasło po wilamowsku
FERKIÖEFA (ZIH)
Wyjaśnienie/definicja, odmiany, przykłady

FERKIÖEFA (ZIH) v. (imp. sg. FERKIÖEF, pl. FERKIÖEFT; part. perf. FERKOÜFT + hon)

praesens

sg.

pl.

1. p.

FERKIÖEF

FERKIÖEFA

2. p.

FERKIÖEFST

FERKIÖEFT

3. p.

FERKIÖEFT

FERKIÖEFA

praeteritum

sg.

pl.

1. p.

FERKOÜFT

FERKOÜFTA

2. p.

FERKOÜFTST

FERKOÜFT

3. p.

FERKOÜFT

FERKOÜFTA

sprzedać (się): Cy wos hower zöfuł fidgetspinnyn derzȧnk gykoüft, wen zy yta zih giöe ny łön ferkiöefa? ‘Po co kupiliśmy wtedy tyle fidget spinnerów, jak się teraz wcale nie sprzedają?’; Dos oüta müsty śun łang hon ferkoüft – dü höst ufys zöfuł giełd gan, do dy wjest der kyna ȧ noüys kiöefa! ‘Ten samochód powinieneś był / powinnaś była już dawno temu sprzedać – wydałeś / wydałaś na niego tyle pieniędzy, że mógłbyś / mogłabyś kupić nowy!’

Por. też: zih (ny) łön ferkiöefa ‘(nie) dać się sprzedać’. Wyrażenie używane w kontekście rozumienia jakiegoś języka. Jeśli ktoś go rozumie, nie da się sprzedać, jeśli nie – można omawiać przy nim wszystko i nic nie zrozumie, nawet gdyby miano go sprzedać: O, to ferśtejsty wymysiöeryś? Wysty dih ny łön ferkiöefa! ‘O, to rozumiesz po wilamowsku? Nie dasz się sprzedać!’

Audio, do odsłuchu wymowy