FŁȦŚ

FŁȦŚ s. n. (pl. FŁȦŚA)

1. mięso: Dy wegana asa ȧni kȧ fłȧś ny, ȧni kȧ myłihzaha, ȧni kȧ ȧjyn ȧn kȧ hung ny. ‘Weganie nie jedzą ani mięsa, ani nabiału, ani jajek czy miodu.’; Fu łamłafłȧś koha zy fȧjn asa y Mongolyj. ‘Z jagnięciny gotuje się w Mongolii dobre jedzenie.’

2. mięśnie: Wen dy wyłst, do der s’fłȧś wehst, nejm kȧ steryda, bo zyst, wen dy myta ufhjyst, wysty bałd s’gancy fłȧś feljyn, wo der ej ufgywahsa. ‘Jeśli chcesz, aby urosły ci mięśnie, nie bierz sterydów, bo inaczej, jeśli przestaniesz to robić, prędko stracisz wszystkie mięśnie, które ci wyrosły.’; Dos bȧn ej’um śun cyzomagywahsa, oder yta tüt’um dos fłȧś ȧzu wej. ‘Kość już się mu / jej zrosła, ale teraz bolą ją / go mięśnie.’

Por. też: s’hinerfłȧś ‘mięso z kurczaka’, s’hozafłȧś ‘mięso zajęcze’, s’kołpfłȧś ‘cielęcina’, s’łamłafłȧś ‘jagnięcina’, s’ryndfłȧś ‘mięso wołowe’, s’śwȧjnafłȧś ‘wieprzowina’.