GLANCA
| Hasło po polsku |
błyszczeć
|
||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Hasło po wilamowsku |
GLANCA
|
||||||||||||||||||||||||
| Wyjaśnienie/definicja, odmiany, przykłady |
GLANCA v. (imp. sg. GLANC, pl. GLANCT; part. perf. GYGLANCT + hon)
błyszczeć: Dy pobütkja müsa glanca / Do zy beser kyna tanca. ‘Półbuty muszą się błyszczeć / Żeby lepiej mogły tańczyć.’ (fragment piosenki Wymysiöejer śejny mȧkja); Dy śtam glanca zu śejn ym humuł. ‘Gwiazdy tak pięknie błyszczą na niebie.’ Por. też: der glanc ‘blask’. |
||||||||||||||||||||||||
| Audio, do odsłuchu wymowy |
|