GRIN

GRIN adj.

zielony: Zy śmysa mih roüs fu dyham ȧn wu zułd yh gejn? Ufs griny groz? ‘Oni wyrzucili mnie z domu i dokąd miałam iść? Na zieloną trawę?’

surowy: Dy śmjergüśnikja trynkja griny ȧjyn. ‘Śmierguśnicy piją surowe jajka.’; S’fłȧś ej nö ganc grin – dü müst’s nö koha. ‘Mięso jest jeszcze całkiem surowe – musisz je jeszcze pogotować.’

Por. też: grozgrin ‘zielony jak trawa’, grinłik ‘zielonkawy, zielonawy’.