GUŁD

GUŁD s. n. (pl. GUŁDA)

1. złoto: Ȧmöł hot zy hefa biżuteryj fum würa gułd, oder zy müst zy ferkiöefa, bo zy hot kȧ giełd ny. ‘Kiedyś miała dużo biżuterii z prawdziwego złota, ale musiała ją sprzedać, bo nie miała pieniędzy.’

2. złota moneta, złoty: Ym toüzyt ahthundyt ahta jür koüfta dy Wymysiöejyn Wymysoü fum Psarskja-Karol oüs fjyr dresik toüzyt gułda. ‘W roku 1808 Wilamowianie wykupili Wilamowice od Karola Psarskiego za 30 tysięcy guldenów.’ – w znaczeniu ‘polski złoty’ z reguły używa się rzeczownika → ZŁOTY.

Zob. też: → GYŁDERA