GYRȦJZ

GYRȦJZ s. n., sg. tant.

1. chrust, suche gałązki: Wen dy wyłst ȧ fojela maha, kłoü cyderjyśt gynüg dyr gyrȧjz ȧj, do’s fojer zih kon cybrin, ȧn nöhta łe diöt gryser est ȧn śȧjt. ‘Jeśli chcesz zrobić ognisko, uzbieraj wpierw wystarczająco dużo suchego chrustu, żeby ogień się mógł rozpalić, a potem kładź tam większe gałęzie i polana.’

2. małe / cienkie gałązki: Mȧj tata maht ȧn bozum fu gyrȧjz. ‘Mój tata zrobił miotłę z gałęzi.’