GYŚÖKT

GYŚÖKT adj., adv. (GYŚYKTER, GYŚYKST-)

zdolny, zręczny, zgrabny, sprawny: Der Mjyra ej der gyśyksty śtüdant yr grüp, har łjyt zih ym byhendsta. ‘Kazimierz jest najzdolniejszym studentem w grupie, uczy się najszybciej.’; Ejs ziöet, do’s ny kon rymgejn, ȧ yn gybjygja wiöe’s ȧzu gyśökt, do’h ny wȧ wi. ‘Ona mówi, że już jej ciężko chodzić, a jak była w górach, to była taka sprawna, jak nie wiem co.’