HAŁDA (ZIH)

Hasło po polsku
trzymać, zachować, chować, hodować
Hasło po wilamowsku
HAŁDA (ZIH)
Wyjaśnienie/definicja, odmiany, przykłady

HAŁDA (ZIH) v. (imp. sg. HAŁD, pl. HAŁT; part. perf. GYHAŁDA + hon)

praesens

sg.

pl.

1. p.

HAŁD

HAŁDA

2. p.

HEŁDST

HAŁT

3. p.

HEŁT

HAŁDA

praeteritum

sg.

pl.

1. p.

HÜŁD, HIŁD, HUŁD

HÜŁDA, HIŁDA, HUŁDA

2. p.

HÜŁDST, HIŁDST, HUŁDST

HÜŁT, HIŁT, HUŁT

3. p.

HÜŁD, HIŁD, HUŁD

HÜŁDA, HIŁDA, HUŁDA

1. trzymać (coś): Hałd dih fest ȧn ny łö’s, do dy ny rofełst! ‘Trzymaj się mocno i nie puszczaj, żebyś nie spadł!’; Har hełt zy fjy dy hand. ‘On trzyma ją za rękę.’

2. zachować: Yhy ho men skorb gyhałda, yhy ho’ȧ bywjet. ‘Zachowałem swój skarb, obroniłem go.’

3. chować, hodować (zwierzęta): Śwen cy hałda dos ej fjyr mejh cy fejł at, yhy wył dos śun ny maha. ‘Hodowla świń to dla mnie za dużo roboty, nie chcę już tym się zajmować.’

4. trzymać (gdzieś): Yhy hałd oły wymysiöejer kłȧdyn yr łod. ‘Trzymam wszystkie wilamowskie ubrania w skrzyni.’

Audio, do odsłuchu wymowy