HAMYT

HAMYT s. f. (pl. HAMYTA)

1. ojcowizna (miejsce, gdzie człowiek się urodził i wychował i / lub majątek, gdzie się wychował, należący do rodziców): Di gywendyn dö dos ej mȧj hamyt, ȧ jes diöt hota zy jok cügykoüft, diöh dos hȧst zih jes gywend «Noüłand». ‘Te stajania tu to jest moja ojcowizna, a tamto tam zostało dokupione, dlatego tamto stajanie nazywa się «Noüłand» (dosł. ‘nowa ziemia’).’; Dos ej mȧj hamyt, dö bej’h gybün ȧn ufgywahsa. ‘To moja ojcowizna / mój dom rodzinny, tu się urodziłem i wychowałem.’ – w tym znaczeniu używany jest również rzeczownik dy hȧjmat, który związany jest przede wszystkim z domem rodzinnym, podczas gdy HAMYT kojarzony jest przede wszystkim z ziemią.

2. ojczyzna (ziemia lub miejsce, z którym człowiek się czuje związany lub z którego pochodzi): Yhy bej yr hamyt śun łang ny gywast. ‘Już dawno nie byłem w ojczyźnie.’