HȦSA (ZIH)
| Hasło po polsku |
znaczyć, oznaczać, nazywać, przezywać, rozkazać, kazać
|
||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Hasło po wilamowsku |
HȦSA (ZIH)
|
||||||||||||||||||||||||
| Wyjaśnienie/definicja, odmiany, przykłady |
HȦSA (ZIH) v. (imp. sg. HȦS, pl. HȦST; part. perf. GYHȦSA + hon)
1. (najczęściej bez ZIH) nazywać się: Wi hon zy zih gyhȧsa? ‘Jak oni się nazywali?’; Dos gycojg hȧst huwuł. ‘To narzędzie nazywa się strug / hebel.’; Wi hȧsty? ‘Jak się nazywasz? / Jak masz na imię?’ 2. znaczyć, oznaczać: Fłȧjsa hȧst hon, ferzan hȧst feljyn. ‘Dbać to mieć, zaniedbać to stracić.’; Dy müst dos fłȧjsa, dos hȧst, uf dos zjyr öbaht gan, do’s zo gynoü ȧn güt zȧjn gymaht. ‘Musisz o to dbać / przykładać się do tego, to znaczy, bardzo na to uważać, żeby to było dokładnie i dobrze zrobione.’ 3. nazywać, przezywać: Wjyr hȧsa zy «Siöeba-fad», bo zy at wi ȧ fad. ‘Nazywamy ją «Siöeba-fad» (‘Siöeba-koń’), bo pracuje jak koń.’ 4. (roz)kazać: Har his zen diner, do’ȧ zo’ȧ ym zȧhs s’mügjys ufwekja. ‘Kazał swojemu służącemu, żeby ten obudził go o szóstej rano.’; Yhy hȧs dy’ś ȧn dü müst’s gyhühja! ‘Rozkazuję ci to i musisz [mnie] słuchać / być posłusznym!’ |
||||||||||||||||||||||||
| Audio, do odsłuchu wymowy |
|