HÜSTA
| Hasło po polsku |
kaszleć, rdzewieć
|
||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Hasło po wilamowsku |
HÜSTA
|
||||||||||||||||||||||||
| Wyjaśnienie/definicja, odmiany, przykłady |
HÜSTA v. (imp. sg. HÜST, pl. HÜST; part. perf. GYHÜST + hon)
1. kaszleć: Dü hüst śun zȧjt drȧj woha, dü djefst fjy dy wür gejn cym dökter. ‘Kaszlesz już od trzech tygodni, naprawdę powinieneś pójść do lekarza.’ 2. rdzewieć: Wen s’ȧjza höt myt woser cy tün, to hüst’s. ‘Gdy żelazo ma kontakt z wodą, rdzewieje.’ Por. też: ferhüsta ‘zardzewieć’. |
||||||||||||||||||||||||
| Audio, do odsłuchu wymowy |
|