HYŁF GÖT

HYŁF GÖT interj.

1. na zdrowie (toast, używane z → ZȦN GÖT): Myhuł, trynksty? – Ju. – To hyłf Göt! – Zȧn Göt! ‘Michał, pijesz? – Tak. – To na zdrowie! – Na zdrowie!’

2. na zdrowie, zdrówko (przy kichnięciu): Hyłf Göt, Pejtela! Wos nisty ȧzu? Ny ziöeźe, do dy byst hȧklik uf dy hund. ‘Na zdrowie, Piotrku! A co ty tak kichasz? Nie mów, że jesteś uczulony na psy.’

Dopuszczalna jest również pisownia łączna: hyłfgöt.