| Wyjaśnienie/definicja, odmiany, przykłady |
IDER pron.
|
pron., adj.
|
m. sg.
|
f. sg.
|
n. sg.
|
|
nom.
|
IDER
|
IDY
|
IDYS
|
|
acc.
|
IDA
|
IDY
|
IDYS
|
|
dat.
|
IDUM
|
IDER
|
IDUM
|
każdy: Derzȧnk wułd’ȧ cyzomaata myt idum, war wje dos ok weła. ‘Wówczas chciał współpracować z każdym, kto tylko tego chciał.’; Yr wymysiöeryśa śpröh kon ider ełder unbykanty kłop zȧjn «feter» gynant. ‘W języku wilamowskim każdego nieznajomego starszego mężczyznę można nazwać «feter» (‘wujek’).’; Dü müst zȧjn uf ider lekcyj! ‘Musisz być na każdej lekcji!’; Yhy ib ida tag. ‘Ćwiczę codziennie.’
Dawniej w bierniku rodzaju męskiego (acc. m.) używano również formy idyn.
|