IM…, Y DAM…

IM… (+ comp.), Y DAM… (+ comp.) conj.

im…, tym…: Uf wen zo’h dos maha? – Im ejer, y dam beser. Im śpyter dy dos mahst, y dam wyt der śpyter zȧjn bycołt. ‘Na kiedy powinienem / powinnam to zrobić? – Im wcześniej, tym lepiej. Im później to zrobisz, tym później dostaniesz zapłatę.’; Im mejer cȧjt fergejt, y dam wad yh gyłyklikjer. ‘Im więcej mija czasu, tym jestem szczęśliwszy / szczęśliwsza.’; Im rȧjhjer har wiöe, y dam wułd’ȧ hon mejer. ‘Im był bogatszy, tym wiecej chciał mieć.’

Zob. też: → YM₂