JER₁

JER₁ pron.

1. tamten, ów: Jer krȧćum wiöe fejł beser, cy wos zȧjwer y dan gykuma? ‘Tamta restauracja była o wiele lepsza, po co przyszliśmy do tej?’; Har ej śun uf jer wełt. ‘On jest już na tamtym świecie.’; Di gała błimła dos zȧjn mȧjabłimła, ȧn je gała, jena diöt, dos zȧjn dy zunabłimła. ‘Te żółte kwiatki to mniszek lekarski, a tamte żółte, tamte o tam, to są słoneczniki.’

2. (tylko n.) wyraz, zastępujący dowolny rzeczownik (podobnie jak polskie tego): Ga mer jes... śroüłacijer. ‘Daj mi ten tego... śrubokręt’; No wi konsty dos ny ryhta? Müsty dos jes myt jem cyzomamaha, ȧ piöer möł ȧcüśłön ȧn wyt’s ata. ‘Że jak to nie umiesz tego naprawić? Musisz połączyć ten on z tamtym, kilka razy przywalić i zadziała.’; Har wönt ym jes… ym akademik wönt’ȧ. ‘On mieszka w tym... w akademiku mieszka.’ – podobne znaczenie ma również wyrażenie dos dö ‘(dosł.) to tu’: Ȧ höt zih dos dö, ȧjgyjes… ȧjgyśrejwa uf jes. ‘On się tego, zate... zapisał na tego (np. na kurs językowy).’

Por. też: dos ȧn jes ‘to i tamto’, ȧni dos, ȧni jes ‘ani to, ani tamto’.

Zob. też: → JESA