JERA (ZIH)
| Hasło po polsku |
mylić się, mylić, błądzić, stracić rozum, mieć demencję
|
||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Hasło po wilamowsku |
JERA (ZIH)
|
||||||||||||||||||||||||
| Wyjaśnienie/definicja, odmiany, przykłady |
JERA (ZIH) v. (imp. sg. JER, pl. JERT; part. perf. GYJERT + hon)
1. mylić (się), błądzić: O nȧ, wejder ho’h mih gyjert! ‘O nie, znowu się pomyliłem!’; Jera ej menćłik. ‘Błądzić jest rzeczą ludzką.’; Hefa łoüt jera «hon» ȧn «zȧjn» yr perfektcȧjt cyzoma, ȧ dos ej ȧ wihtikjer underśid. ‘Wielu myli «hon» (‘mieć’) i «zȧjn» (‘być’) w czasie perfekt, a to jest ważna różnica.’ 2. błądzić (zgubić sie): Der GPS höt mih ȧzu gyfüt, do’h ho gyjert cwü śtunda, ȧn ȧzu kund yh ny trafa. ‘GPS tak mnie poprowadził, że błądziłem dwie godziny, a i tak nie mogłem trafić.’ 3. błądzić, stracić rozum, mieć demencję (ze względu na stan zdrowia): Ejs jert śun. ‘Ona już straciła rozum / błądzi.’ Zob. też: → JERAN |
||||||||||||||||||||||||
| Audio, do odsłuchu wymowy |
|