KIÖB s. m. (pl. KJYW, dim. KJYWŁA)
kosz: Mȧj dźjada kund kjywła fłȧhta. Wjyr hon nö wifuł ufer śtuw. ‘Mój dziadek umiał wyplatać koszyki. Tyle (koszyków) jeszcze mamy na strychu.’