KIÖEFA
| Hasło po polsku |
KIÖEFA
|
||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Hasło po wilamowsku |
KIÖEFA
|
||||||||||||||||||||||||
| Wyjaśnienie/definicja, odmiany, przykłady |
KIÖEFA v. (imp. sg. KIÖEF, pl. KIÖEFT; part. perf. GYKOÜFT + hon)
kupić: Zyty fłȧk wyt nimyd ny kiöefa! ‘Takich szmat nikt nie kupi!’; Yh ho mer ȧ fiöerwakastła ȧn ȧ piöer blȧjśtifta gykoüft. ‘Kupiłem sobie pudełko farb i ołówki.’ Por. też: ȧjkiöefa ‘nakupić’, ‘robić zakupy’, cükiöefa ‘dokupić’, okiöefa ‘odkupić, wykupić, (zih) oüskiöefa ‘wykupić (się)’. Zob. też: → FERKIÖEFA |
||||||||||||||||||||||||
| Audio, do odsłuchu wymowy |
|