KJEN

Hasło po polsku
zamiatać, mieść
Hasło po wilamowsku
KJEN
Wyjaśnienie/definicja, odmiany, przykłady

KJEN v. (imp. sg. KJE, pl. KJET; part. perf. GYKÜT + hon)

praesens

sg.

pl.

1. p.

KJE

KJEN

2. p.

KJEST

KJET

3. p.

KJET

KJEN

praeteritum

sg.

pl.

1. p.

KÜT

KÜTA

2. p.

KÜTST

KÜT

3. p.

KÜT

KÜTA

zamiatać, mieść: Yhy küt ȧ ganca mügja, ȧn der njen ej nö ny rȧn! ‘Zamiatałem / zamiatałam całe rano, a podłoga wciąż nie jest czysta!’

Por. też: oüskjen ‘wymieść, wymiatać’.

Audio, do odsłuchu wymowy