KLIN

KLIN adj. (KLȦNER / KLINER, KLȦNST- / KLINST-)

1. drobny, mały (nieduży): Mȧj gułdfyś zȧjn nö klin, oder y piöer jür wan zy zȧjn fejł gryser. ‘Moje złote rybki są jeszcze małe, ale za kilka lat będą o wiele większe.’; Di śü zȧjn cy klin, hoter ny kȧ gryser śü? ‘Te buty są za małe, nie mają państwo większych?’

2. mały (młody, młodszy): Dü byst nö cy klin, Pejtela. Dü müst nö wahsa. ‘Jesteś jeszcze zbyt mały, Piotrku. Musisz jeszcze dorosnąć.’; Wosfer śpejłzah wjeter mer röta fjyr ȧ klin mȧkja, wo höt fjyr jür? ‘Jaką zabawkę mi pan / pani doradzi dla małej dziewczynki w wieku czterech lat?’

3. mały (nieznaczący, nieistotny): Nȧ nȧ, dȧj tekst ej zjyr güt, dos ej jok ȧ kliny / klinüćikjy jeran. ‘Nie nie, twój tekst jest bardzo dobry, to jest tylko mała / malutka pomyłka.’

Por. też: fu klinüf ‘od małego, od dzieciństwa, dy klinikkȧjt ‘drobnostka, szczegół’, klinüćik ‘malutki, maleńki’.