KŁOÜN

Hasło po polsku
zbierać, zebrać
Hasło po wilamowsku
KŁOÜN
Wyjaśnienie/definicja, odmiany, przykłady

KŁOÜN v. (imp. sg. KŁOÜ, pl. KŁOÜT; part. perf. GYKŁOÜT + hon)

praesens

sg.

pl.

1. p.

KŁOÜ

KŁOÜN

2. p.

KŁOÜST

KŁOÜT

3. p.

KŁOÜT

KŁOÜN

praeteritum

sg.

pl.

1. p.

KŁOÜT

KŁOÜTA

2. p.

KŁOÜTST

KŁOÜT

3. p.

KŁOÜT

KŁOÜTA

zbierać, zebrać (np. owoce): Gestyn wiöe ȧ śejny zun, hoüt konsty wejder dy malina kłoün, bo zy wan śun zȧjn rȧjf.  ‘Wczoraj było piękne słońce, dziś znów możesz zbierać maliny, bo będą już dojrzałe.’

Por. też: oüskłoün ‘wybierać, wybrać’, zih cyzomakłoün ‘zebrać się razem’.

Zob. też: → UFKŁOÜN