OFANGA

Hasło po polsku
zaczynać, zacząć, zadrzeć, zadzierać z kimś, zaczynać z kimś kontakt
Hasło po wilamowsku
OFANGA
Wyjaśnienie/definicja, odmiany, przykłady

OFANGA v. (imp. sg. FANG O, pl. FANGT O; part. perf. OGYFANGA + hon)

praesens

sg.

pl.

1. p.

FANG O

FANGA O

2. p.

FYNGST O

FANGT O

3. p.

FYNGT O

FANGA O

praeteritum

sg.

pl.

1. p.

FÜNG O

FÜNGA O

2. p.

FÜNGST O

FÜNGT O

3. p.

FÜNG O

FÜNGA O

1. zaczynać, zacząć: Wen dy wyłst mytum łjyn oüskuma, müsty śun ofanga, bo’s ej śun ny fejł cȧjt fjyr prifnan. ‘Jeśli chcesz zdążyć z nauką, musisz już zaczynać, bo do egzaminu nie ma już za wiele czasu.’; S’füng o cy śpryn. ‘Zaczęło mżyć.’

2. zadrzeć, zadzierać z kimś, zaczynać z kimś kontakt: Ny fang mytum o, bo dy wȧst, wi’ȧ ej. ‘Nie zaczynaj z nim, bo wiesz, jaki on jest.’
Audio, do odsłuchu wymowy