OK

OK / JOK / NOK conj., part.

tylko, jedynie: Wer kuzta dyham ok wymysiöeryś, wi mȧj ełdyn nö ławta. ‘Mówiliśmy w domu tylko po wilamowsku, kiedy moi rodzice jeszcze żyli.’; Yhy wȧs nok, do dy Wymysiöejyn köma fum mjer. ‘Wiem tylko, że Wilamowianie przybyli znad morza.’; Giełd jok regjyt dy gancy wełt. ‘Jedynie pieniądz rządzi światem.’ (fragment pieśni Giełd jok regjyt dy gancy wełt)

Każda z trzech form może wystąpić w dowolnym kontekście. Można jednak zauważyć pewne tendencje w użyciu: najczęstszą formą jest OK, a najrzadszą – NOK. Bezpośrednio po → NY najczęściej występuje NOK, rzadziej JOK i prawie nigdy OK: Har ziöet ny nok / ny jok dos, oder oü jes. ‘On powiedział nie tylko to, lecz także tamto.’