OPUŁ

OPUŁ s. m. (pl. EPUŁN, dim. APEŁA)

jabłko: S’kuma müma ȧna fetyn / Brengja’m kyndła nysła, epułn. ‘Przychodzą ciotki i wujkowie / Przynoszą dzieciątku orzeszki, jabłka.’; Skiöe! Bysty nö ym gyweł? To breng mer źe ȧ kilo epułn, bo’h wył ȧn epułpłoc baka, ȧn yh ho kȧna ny. ‘Cześć! Jesteś jeszcze w sklepie? To przywieź mi kilo jabłek, bo chcę upiec szarlotkę, a żadnych nie mam.’