OZECA (ZIH)

Hasło po polsku
umiejscowić, umiejscawiać, osiąść, osiadać, osadzić, osadzać, osadzać się, pokryć
Hasło po wilamowsku
OZECA (ZIH)
Wyjaśnienie/definicja, odmiany, przykłady

OZECA (ZIH) v. (imp. sg. ZEC O, pl. ZECT O; part. perf. OGYZOCT + hon)

praesens

sg.

pl.

1. p.

ZEC O

ZECA O

2. p.

ZECT O

ZECT O

3. p.

ZECT O

ZECA O

praeteritum

sg.

pl.

1. p.

ZOCT O

ZOCTA O

2. p.

ZOCT O

ZOCT O

3. p.

ZOCT O

ZOCTA O

1. umiejscowić, umiejscawiać (coś gdzieś): Zej hon ȧ figür ufum ełter ogyzoct. ‘Oni umiejscowili figurę na ołtarzu.’

2. osiąść, osiadać, osadzić, osadzać (się): Dy jyśta Wymysiöejyn hon zih y Wymysdiöf ogyzoct. ‘Pierwsi Wilamowianie osiedli w Starej Wsi.’; Jyśter zocta dy łandbyzycyn gan ferśidnikjy kolonista uf jyn fermygja o, bo zy śtyfta o nojy djyfyn ȧn ȧdwiklta ȧ regjon. ‘Dawniej właściciele ziemscy chętnie osadzali różnych kolonistów na swoich majątkach, bo ci zakładali nowe wsie i rozwijali region.’

3. osiąść, pokryć (np. o nalocie): Dy rür ej ganc myt hüst ogyzoct. ‘Rura jest całkiem pokryta rdzą.’; Dy ołdy kjyhabȧnja fu köperbłȧh zect dy patyn fest o. ‘Stara kopuła kościelna z blachy miedzianej mocno pokrywa się patyną.’

Zob. też: → ZECA

Audio, do odsłuchu wymowy