PÖĆ

PÖĆ s. m. (pl. PÖĆJA)

kapeć: Ny gej ony pöćja rym, bo dy konst dih łȧjht ferkiła. ‘Nie chodź bez kapci, bo się możesz łatwo przeziębić.’; Der koter hot yr baba ȧ ganc śyseła roüm oüsgyłȧkt, ȧ wen dy baba y dy kyh nȧjkom, füng’ȧ cy ȧdkłoüfa. To höt zy jum myt ȧm pöć ȧnöhgywüfa / ȧnöhgydrymułt. ‘Kocur wylizał babci całą miseczkę śmietany, a gdy babcia weszła do kuchni, zaczął uciekać. Wtedy rzuciła w niego kapciem.’