PÖHA
| Hasło po polsku |
pukać, tupać
|
||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Hasło po wilamowsku |
PÖHA
|
||||||||||||||||||||||||
| Wyjaśnienie/definicja, odmiany, przykłady |
PÖHA v. (imp. sg. PÖH, pl. PÖHT; part. perf. GYPÖHT + hon)
1. pukać: Yh pöht ufs fanster, ȧn ejs höt nist ny gyhüt. ‘Zapukałem w okno, a ona nic nie słyszała.’ 2. tupać (nogami): Unöetikjy kyndyn śrȧjn ȧn pöha myta fisa, wen yhta ny ej ȧzu, wi zy wjyn weła. ‘Niegrzeczne dzieci wrzeszczą i tupią nogami, jeśli coś nie jest tak, jakby chciały.’ |
||||||||||||||||||||||||
| Audio, do odsłuchu wymowy |
|